Bedrukt en lusteloos zit Anneke tegenover me. Zo ken ik haar helemaal niet. Gewoonlijk is zij een en al energie en vertelt ze met drukke gebaren wat te ze nu weer allemaal heeft gemaakt op de dagbesteding. “Wat is er aan de hand?”, vraag ik. Al snel komt het verhaal eruit. Ze vertelt me dat ze het er momenteel niet erg naar haar zin heeft. Ze heeft voor haar gevoel niets te doen: “Ik zit me daar maar te vervelen.” Dat is niets voor haar. Zij is graag lekker aan het werk. Ze is heel handig en creatief en wanneer zij eenmaal bezig is, verliest zij zich helemaal in het maken van de prachtigste houten vogelhuisjes. Dat vindt zij heerlijk, daar wordt ze heel rustig van.
“Hoe kan dat nou? Niets doen, past helemaal niet bij jou”, zeg ik haar. Dan komt de aap uit de mouw. Er zou nieuw materiaal besteld worden en dat kwam steeds maar niet binnen. Vervolgens heeft ze de begeleiding gevraagd om voor haar alvast een begin te maken met de vogelhuisjes, zodat ze weer verder kan. Dat is ook nog niet gebeurd. Nu heeft ze er al twee keer naar gevraagd. Heel vervelend, vindt Anneke dat, want ze wil niet lastig zijn. Ze wil de medewerkers niet claimen, want die hebben het al zo druk. Terwijl Anneke met me zit te praten wordt ze steeds onrustiger. “Ik heb genoeg andere dingen waar ik al mee zou kunnen beginnen, maar dat doe ik niet. Waarom niet?”, kijkt ze me vertwijfeld aan.
Ik weet het wel. Anneke heeft geen duidelijkheid! De oplossing is eigenlijk heel simpel. Anneke kan best wachten als ze maar weet wanneer het materiaal binnen is of als maar helder is wanneer de begeleiding haar kan helpen. Schep duidelijkheid, dat geeft rust in haar hoofd, waardoor ze wél met andere dingen bezig kan zijn.