Ellen, een vriendin van me had net besloten te scheiden. Aan coaching had ze geen behoefte, maar even samen wandelen vond ze wel prettig. We spraken over het mooie huisje van een vriendin, dat ze tijdelijk mocht bewonen, en hoe ze dat ging inrichten. Maar Ellen was er niet blij mee: “Ik zit niet op mijn plek, voel me er totaal niet thuis. Ik zie ook ontzettend op tegen de kerstdagen. Weet je, ik ga wel naar de kringloopwinkel, want wat moet ik anders? Ik zit hier toch maar tijdelijk…” Ik vroeg haar: “Vind je jezelf dit waard? Ben jij net zoveel waard als een huis met oude troep erin?” En ik vroeg wat haar zou helpen om zich wel gelukkig te voelen, wat haar goed zou doen. Haar antwoord: “Mijn eigen huisje, ingericht naar mijn smaak.” “Nou”, vroeg ik, “Wat houdt je tegen? Wat vindt je nou belangrijk? Wat levert het je op om hier te blijven zitten met oude troep om je heen?” Dat gaf haar stof tot nadenken tijdens de rest van de wandeling.
De volgende dag belde Ellen me op en vertelde me dat ze zojuist een nieuwe zithoek had gekocht.
Ellen maakte zichzelf zielig. Haar eigen overtuigingen belemmerden haar gelukkig te zijn. Nu moet je niet voorbij gaan aan wat je voelt, maar als je je realiseert wat je voelt en denkt en daar nuchter naar kijkt, wordt vaak duidelijk dat je er ook anders mee om kan gaan. Jouw waarheid van dat moment is niet de enige waarheid, je kunt op allerlei manieren tegen je eigen situatie aan kijken. En je dat realiseren kan enorm verhelderend werken.